زحل یا کیوان ششمین و زیباترین سیاره منظومه منظومه شمسی است. وجود هفت حلقه پر نور و مسطح به دور این سیاره باعث زیبایی آن شده است.

سیاره زحل از گازهای هیدروژن ، هلیم و متان تشکیل شده و بسیار سبک می باشد.

در اساطیر زحل را به دلیل رنگ زرد آن ساتورن (Saturen) یا خدای دهقانان می نامیدند. 

زحل بعد از مشتری بزرگترین سیاره منظومه شمسی است. زحل به طور میانگین حدود 1،427000000 کیلومتر از خورشید فاصله دارد.  فاصله این سیاره از زمین حدود 1197000000 کیلومتر است. سرعت مداری این سیاره 9/64 کیلومتر بر ثانیه می باشد. 

دمای این سیاره بر فراز ابرها حدود 160- درجه سانتی گراد می باشد. حرکت وضعی این سیاره به دور محور خود (در استوا) 10 ساعت و 14 دقیقه و 24 ثانیه و حرکت انتقالی آن به دور خورشید 29/5 سال طول می کشد. شتاب جاذبه این سیاره 1/19 برابر شتاب گرانش زمین است.دما در اعماق ابرها بیشتر می شود.  بسیاری از ستاره شناسان معتقدند که این حرارت در فرایند فرو رفتن هلیوم به درون هیدروژن مایع به وجود می آید.

 بیشتر دانشمندان معتقدند که این سیاره یک غول گازیست و هیچ سطح جامدی ندارد. به هرحال، به نظر می رسد که زحل دارای یک هسته داغ و جامد آهنیست.اطراف این هسته متراکم، هسته خارجی قرار گرفته که احتمالا ترکیبی از آمونیاک، متان و آب می باشد. یک لایه از هیدروژن به شدت فشرده پیرامون هسته خارجی وجود دارد. در بالای این لایه، منطقه ای چسبناک (شربت مانند) متشکل از هیدروژن و هلیوم جای گرفته است. هیدروژن و هلیوم در نزدیک سطح به شکل گاز در می آیند و با اتمسفر زحل که عمدتا ترکیبی از همین دوعنصر است مخلوط می شوند.

جو  زحل شامل 74 درصد هیدروژن 24 درصد هلیم و 2 درصد دیگر متشکل از عناصر سنگین تر می باشد. 

قطر زحل حدود 120540 کیلومتر و تقریبا  10 برابر قطر زمین است. این سیاره از زمین با چشم برهنه رنگ زرد تیره ای دارد. نورش پایدار و همیشه در زمره پرنورترین اجرام آسمان است. حلقه های زحل را نمی توان بدون تلسکوپ مشاهده کرد.

سیاره زحل حدود 62 قمر طبیعی دارد که تیتان با قطر 5150 کیلومتر بزرگترین آن ها است. چهار قمر رئا، دیونه، تتیس و یاپتوس نیز قطرهایی بین1050کیلومتر و 1530 کیلومتر را دارا می‌باشند. یکی از پدیده‌های خاص در قمرهای زحل، میان دو قمر جانوس و اپیمتئوس اتفاق میافتد. این دو قمر در مداری تقریبا یکسان دور سیاره‌ی زحل چرخش میکنند و هر چهار سال یکبار به یکدیگر بسیار نزدیک می‌شوند. در زمان نزدیک شدن، نیروی جاذبه‌ی متقابل آنها باعث می‌شود که مدار چرخش آنها با یکدیگر جابه‌جا شود.

چگالی زحل 0/125 چگالی زمین و بسیار سبک است. چگالی این سیاره کمتر از آب است به طوریکه اگر دریایی وجود داشت که بتوانیم زحل را در آن بیندازیم این سیاره به دلیل سبکی زیاد روی آب می ماند.

این سیاره دارای هفت حلقه مسطح است. پهنای برخی از این حلقه ها به اندازه فاصله زمین تا ماه است. این حلقه ها از جنس سنگ و یخ و غبار می باشند. حلقه های اصلی زحل بسیار عریضند. برای مثال عرض خارجی ترین حلقه300000 کیلومتر می باشد. با این حال در ابعاد فضا این حلقه ها بسیار باریک به حساب می آیند. آنقدر باریک که هنگامیکه این سیاره درست در مقابل و در راستای زمین قرار می گیرد نیز این حلقه ها قابل رویت نیستند. حلقه های زحل اولین بار در سال 1610 و توسط گالیله  کشف شد اما گالیله نتوانست حلقه ها را به وضوح مشاهده کند او  این حلقه ها را قمر های بزرگی فرض کرد. پس از به کارگیری یک تلسکوپ قوی تر، کریستیان هایگنس (Christiaan Huygens)، ستاره شناس آلمانی، یک حلقه باریک مسطح حول زحل را توصیف کرد. هایگنس فکر می کرد که این حلقه یک صفحه جامد از برخی مواد است.

جرم این سیاره 95 برابر زمین و حجم آن 764 برابر حجم زمین است.