به تازگی گروهی از دانشمندان با بررسی تصاویر دوربین OSIRIS رزتا، قطعات یخ‌آب بر سطح این دنباله‌دار کشف کرده‌اند. تصاویر ارسال شده به زمین، ۱۲۰ بخش را نشان می‌دهند که ۱۰ برابر درخشان‌تر از درخشندگی سطحی میانگین دنباله‌دار چری‌یوموف جراسیمنکو است. بعضی از این نقاط درخشان به‌صورت خوشه‌ای در کنار یکدیگرند و بعضی به‌صورت تکی در سطح پراکنده‌اند. بسیاری از نقاط خوشه‌ای در نتیجه‌ی فروریزی و فرسایش سنگ‌ها در معرض دید قرار گرفته‌اند؛ اما موقعیت نقاط درخشان منفرد بر سطح دنباله‌دار بی‌ربط به محیط پیرامونشان به‌نظر می‌رسد. احتمالاً این بخش‌ها طی دوره‌‌ای به سطح آمده‌اند اما آن‌قدر شتاب نداشته‌اند که بتوانند از کشش گرانشی دنباله‌دار رها شوند. به‌هرحال نقطه‌ی اشتراک همه‌ی این موارد این است که این تکه‌های یخ‌‌آب در بخش‌های سایه‌ افتاده‌ی دنباله‌دار قرار دارند و در تصاویر نور مرئی نسبت به پس‌زمینه‌ی سرخ‌ رنگ سطح، رنگ آبی درخشانی دارند.

به‌گفته‌ی «آنتوان پمرل، Antoine Pommerol» سرپرست این گروه پژوهش از دانشگاه بِرن: « این قطعات درخشان بر سطح دنباله‌دار قطعاً یخ‌آب هستند چراکه هنگامِ رصدهای ما، دنباله‌دار به‌اندازه‌ی کافی از خورشید دور بود که یخ‌آب کم‌تر از یک‌ میلی‌متر در ساعت تصعید شود. اما اگر یخ‌هایی شامل کربن دی‌اکسید و کربن مونواکسید داشتیم با همان مقدار انرژی خورشیدی مشابه، با سرعت بسیار بیشتری تصعید می‌شدند و از بین می‌رفتند. به همین علت است که ما انتظار نداشتیم در این برهه‌ی زمانی بر سطح دنباله‌دار یخ‌ ببینیم».

دانشمندان این گروه پژوهشی برای درک بهتر یافته‌ی خود، در آزمایشگاه، زیر نور شبیه‌سازی‌شده‌ی خورشید، رفتار یخ‌آبی را که با مواد معدنی گوناگونی ترکیب شده باشد، بررسی کرده‌اند. آن‌ها دریافتند که بعد از چند ساعت تصعید پوششی ازغبار تیره‌رنگ با ضخامت چند میلی‌متر شکل می‌گیرد. این غبار به‌راحتی‌ می‌تواند هر ردی از یخ را بپوشاند و از بین ببرد. به همین علت است که بیشتر دنباله‌دارهایی که تا به حال بررسی شده‌اند تیره و تاریک به نظر می‌رسند. حتی یک میلی‌متر از این لایه‌ی غبار کافی است تا هرچه که زیر آن قرار دارد را از چشم ابزارهای اپتیکی ما دور کند.

همچنین این گروه حدس می‌زنند که زمان شکل‌گیری قطعات یخ حدود ۶/۵ سال پیش، هنگام گذر قبلی دنباله‌دار از کنار خورشید بوده است. طی این مدت به‌اندازه‌ی کافی فرصت وجود داشته تا این قطعات در مناطق سردتر و سایه‌‌‌ی دنباله‌دار به دور از خطر تصعید شدن باقی بمانند. و این خود گواه دیگری است بر این‌که این قطعات درخشان یخ‌‌آب هستند چون حتی در فاصله‌ی بسیار دور از خورشید یخ‌های کربن مونواکسید و کربن دی‌اکسید با سرعت بیشتری نسبت به یخ‌آب معمولی تصعید می‌شوند و از بین می‌روند. 

منبع : کانوت