تلسکوپ فضایی هابل به‌تازگی این قطعه‌‌ی شلوع از فضا را که ستارگان نزدیک و کهکشان‌های دور در آن چشم‌نوازی می‌کنند، ثبت کرده است.

این تصویر مرز صورت‌فلکی مثلث جنوبی و گونیا را نشان می‌دهد که بخشی از خوشه‌‌ی گونیا (آبل3627)، یکی از متراکم‌ترین نواحی کهکشان راه‌شیری، به شمار می‌رود.
خوشه‌ی گویا نزدیک‌ترین خوشه‌ی کهکشانی پُرجرم به کهکشان راه شیری است که در 220میلیون سال نوری زمین آرمیده‌است. توده‌ی بزرگ متمرکز در تصویر در اثر جاذبه‌ی گرانشی به وجود آمده است. بزرگ‌ترین کهکشان که در تصویر می‌بینید ESO 137-002 نام دارد که یک کهکشان مارپیچی از روبرو است. اگر به برآمدگی این کهکشان دقت کنید نواحی بزرگ غباری آن‌را می‌بینید. اما چیزی که در این تصویر نمی‌توانیم ببینیم دنباله‌ی درخشان کشیده‌شده‌ی این کهکشان است که در فقط طیف X می‌توان آن‌را رصد کرد و ابرازی نظیر تلسکوپ فضایی هابل در نور مرئی آن‌را نمی‌بیند.
جالب است بدانید دلیل وجود ستاره‌های درخشان ثبت شده در این تصویر و اجرام پشت آن صفحه‌ی راه‌شیری است. برخی ترفندهایی که برای دیدن اجرام بیشتر می‌توان به کار برد، رصد در طول‌موج فروسرخ یا رادیویی است. اما نواحی ورای مرکز راه شیری که غبار ضخیم‌تری دارد، همچنان به‌صورت رازی ناشناخته برای اخترشناسان باقی‌مانده است. این تصویر شامل نوردهی در طول‌موج آبی و فروسرخ با دوربین پیشرفته‌ی نقشه‌برداری هابل است.

منبع: canot