محققان دانشگاه لچستر، داده‌های 15 ساله‌ی رصدخانه‌ی فضایی XMM-Newton را بررسی کردند و متوجه شدند که شدت پرتوهای ایکسی که این فضاپیما، هربار که مرزهای میدان مغناطیسی زمین رو به خورشید را رصد کرده،  10 درصد بیشتر از مواقع دیگر بوده است. تا به حال همه‌ی منابع پرتو ایکس از کهکشان، ستاره‌ها و … در نظر گرفته شده‌اند و با حذف اثرات آن‌ها باز هم این مقدار اضافی پرتوی ایکس باقی مانده است. به همین‌علت ستاره‌شناسان سراغ فرضیه‌های دیگری رفته‌اند یکی از این فرضیه‌ها درباره‌ی «آکسیون، Axion» است، ذرات (نظری) سازنده‌ی ماده‌ی تاریک که با تابش از هسته‌ی خورشید و برخورد با میدان مغناطیسی زمین پرتوی ایکس تولید می‌کنند. ماده‌ی تاریک دیده نمی‌شود اما به گفته‌ی دانشمندان 85 درصد از ماده‌ی جهان از آن تشکیل شده است و همان چیزی است که ساختار جهان را می‌سازد.
مارتین بارستو (Martin Barstow) مدیر انجمن نجوم سلطنتی می‌گوید:« این نتیجه‌ی بسیار شگفت‌انگیزی است و اگر تأیید شود برای نخستین بار ماده‌ی تاریک را مستقیماً آشکار کرده‌ایم». جرج فریزر (George Fraser) مدیر این پروژه که روز بعد از اعلام نتایج تحقیقات گروهش به انجمن نجوم سلطنتی در تصادف کشته شد، در گزارشش این‌طور آورده است که:« به نظر می‌رسد که واقعاً آکسیون‌ها باعث ایجاد پرتوی ایکس اضافه شده‌اند. این کشف بسیار مهمی است که اگر با تحقیقات بیشتر تأیید شود، روزنه‌ای به فیزیک جدید باز خواهد کرد. نه تنها درک ما را از آسمان در پرتوی ایکس بیشتر می‌کند بلکه بالاخره شناخت بیشتری درباره‌ی ماده‌ی تاریک خواهیم یافت».
رصدخانه‌ی پرتوی ایکس چاندرا هم چنین سیگنال‌هایی را بیش از این دریافت کرده بود و اکنون دانشمندان در انتظار تأیید آن‌ها و بررسی بیشتر هردو داده هستند. 

منبع: کانوت