مشتری یا برجیس یا زاوش پنجمین و بزرگترین سیاره منظومه شمسی است.

در افسانه ها این سیاره به دلیل بزرگی ژوپیتر (خدای کیهان) نامیده شده است. سیاره مشتری بین مریخ و زحل قرار دارد و جز سیارات گازی یا مشتری مانند است. این سیاره دارای جو و جاذبه بسیار قوی است. این سیاره از  گاز و مایع تشکیل شده است. ابرهای این سیاره عمدتا از جنس هیدروژن و هلیوم هستند.

دمای این سیاره بر فراز ابرها حدودا 145- می باشد. این سیاره حدود 1300 کره زمین را در خود جای می دهد و جرم آن 318 بار بیشتر از جرم زمین است.متوسط فاصله این سیاره با خورشید 778،100،000 کیلومتر است. حدود 12 سال طول می کشد تا مشتری یک دور کامل به دور خورشید بزند. حرکت وضعی این سیاره به دور خود بسیار سریع است به طوری که حرکت وضعی آن فقط 9 ساعت و 50 دقیقه و 30 ثانیه طول می کشد. 

بیشترین فاصله این سیاره تا زمین 965 میلیون کیلومتر و کمترین فاصله آن با زمین 590 میلیون کیلومتر می باشد. سرعت مداری این سیاره به طور میانگین 13 کیلومتر بر ثانیه است.

مشتری در آسمان شب با چشم برهنه شبیه یک شی زرد رنگی دیده می شود و پس از خورشید و ماه و سیاره زهره پرنورترین جسم در آسمان است. این سیاره حدود 3 حلقه ی بسیار کوچک دارد و نور این حلقه ها بسیار کمتر از حلقه های سیاره زحل می باشد.حلقه‌های مشتری عمدتا از ذرات ریز غبار ساخته شده باشند. حلقه اصلی درحدود 30 کیلومتر ضخامت و بیش‌تر از 6400 کیلومتر عرض دارد. مدار امالیتا درون حلقه قرار می‌گیرد.

مشتری دارای 63 قمر می باشد که 16 عدد از آن ها قطری بیشتر از 10 کیلومتر دارند. مشتری چهار قمر بزرگ و اصلی دارد که به ترتیب فاصله از این سیاره عبارتند از: آیو ، اروپا،گانیمد ، کالیستو . این چهار قمر را قمرهای گالیله ای می نامند زیرا گالیله با تلسکوپ خود موفق به کشف این چهار قمر شد.

یکی از مشخصه های مهم سیاره برجیس لکه غول پیکر و سرخ آن است. این لکه صدها سال است که فعال می باشد و یک توفان عظیم را در این سیاره بوجود آورده است حدود 2 کره زمین در این لکه جای می گیرد. رنگ این لکه احتمالا ناشی از مقدار کم فسفر و گوگرد در کریستال‌های آمونیاک می‌باشد. سرعت چرخش لکه در لبه آن در حدود 360 کیلومتر در ساعت است. این لکه در فاصله یکسانی از استوا به آرامی از شرق به غرب حرکت می‌کند. ناحیه‌ها و کمربندها و لکه بزرگ بسیار پایدار و مشابه سیستم چرخش زمین می‌باشد.این لکه توسط رابرت هوک در سال 1664 میلادی کشف شد.

چگالی مشتری 0/24 چگالی زمین و شتاب جاذبه در آن 2/69 برابر شتاب گرانشی زمین است.